Το παρόν κείμενο συντάσσεται την 28η Απριλίου 2013. Οι γεννηθέντες και οι γεννηθείσες εν έτει 1995, πρόκειται σε 19 μέρες να υποβληθούν στην ψυχοφθόρο διαδικασία των Πανελλαδικών εξετάσεων. Μιας και τυγχάνει να αποτελώ κι εγώ κομμάτι του προαναφερθέντος συνόλου, θα ήθελα να εκφράσω ορισμένες σκέψεις μου αναφορικά με ένα πραγματικό φαινόμενο της Νεοελληνικής Κοινωνίας.

Αρχικά, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι, στη χώρα μας, οι Πανελλαδικές αποτελούν είτε το θέλουμε είτε όχι, τη μόνη δίοδο προς τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.  Η συγκεκριμένη διαπίστωση μας θλίβει αρκετά αν σκεφτεί κανείς τις υποδομές που υπάρχουν σε άλλες Ευρωπαικές χώρες όπως Γαλλία, Γερμανία κλπ. Στις χώρες εκείνες αν ο μαθητής τελειώνοντας το σχολείο δεν  θέλει να συνεχίσει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι δεδομένο ότι θα βρει έναν άλλο τρόπο να ζήσει π.χ. μαθαίνοντας μια άλλη τέχνη, κάτι που θα του εξασφαλίσει τα προς το ζην και αρκετές φορές είναι πιθανό να επιτύχει μεγαλύτερη οικονομική άνεση από εκείνον που θα συνεχίσει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Αντίθετα, με τις χώρες αυτές, στην Ελλάδα, εκείνος ο οποίος δεν περνά σε κάποια σχολή θεωρείται κάτι μεταξύ αποβράσματος και κατακαθιού της κοινωνίας. Αυτό συνιστά απόρροια κοινωνικοιστορικών διεργασιών και συνεχίζει δυστυχώς να υφίσταται ακόμα και και στη σημερινή, υποτιθέμενη σύγχρονη εποχή. Επιπλέον, οι αντιλήψεις αναφορικά με την επιτυχία του κάθε εξεταζόμενου, αποτελούν, ακόμη κι αυτές, απόρροια ιστορικών διεργασιών. Οι επιτυχημένοι: Γιατροί, δικηγόροι, πολυτεχνίτες κλπ  Οι μέτριοι: Φυσικοί, Μαθηματικοί, Δάσκαλοι, Καθηγητές κλπ και οι αποτυχημένοι: ΤΕΗ κλπ .. Όλα τα παραπάνω αποτελούν αντιλήψεις που δυστυχώς υπάρχουν και συναντώνται ακόμη και στις μέρες μας στην νεοελληνική Κοινωνία.

Προς τα παιδιά που υποβάλλονται στη διαδικασία σε κάτι λιγότερο από τρεις εβδομάδες, το μόνο που μπορεί κανείς να υποδείξει είναι ψυχραιμία και ηρεμία, όσο αυτό είναι δυνατόν. Άλλωστε, είναι ο μόνος τρόπος να φτάσει κανείς στα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.

Κι επίσης, κλείνοντας, να πούμε και κάτι άλλο. Και μετά τις Πανελλαδικές ο ήλιος θα συνεχίσει τη συνήθη πορεία του. Οι εξετάσεις δεν είναι το τέλος αλλά η αρχή μιας πραγματικά εντυπωσιακής περιπέτειας!

Καλή μας επιτυχία παίδες, γερά, με ψυχραιμία, ηρεμία και χαλαρότητα! All the best is coming !

Οι εκλογές και το μετά

Την τελευταία φορά που αποπειράθηκα να εκφράσω την άποψη μου για το πολιτικά τεκταινόμενα είχα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το σινάφι των δανειστών θα συνέχιζε με αυτόν τον φρενήρη ρυθμό τις συνεχείς μειώσεις μισθών, επιφέροντας τη σταδιακή υποδούλωση χωρίς όμως να υπάρξει απώλεια εθνικής κυριαρχίας. Σήμερα, μια βδομάδα πριν από την πιο αμφίρροπη εκλογική αναμέτρηση μετά τη Μεταπολίτευση οι ισορροπίες έχουν αλλάξει άρδην.

Οι φετινές εκλογές φαίνεται να είναι ένας αναπάντητος γρίφος μέχρι το τελευταίο λεπτό. Περισσότερα από κάθε άλλη φορά κόμματα διεκδικούν την είσοδό τους στη Βουλή(αγγίζουν τα 10) ενώ δεδομένο μπορεί να θεωρείται ότι τα δύο <<πρώην>> μεγάλα κόμματα θα λάβουν ιστορικά χαμηλά ποσοστά.

Οποιοσδήποτε θα παρατήρησε ότι πηγαίνοντας προς τις εκλογές πολλά κόμματα έκαναν την εμφάνιση τους, αυτοπροσδιοριζόμενα αντιμνημονιακά στην πλειονότητά τους,  προσπαθώντας να αλιεύσουν ψήφους από τους οργισμένους, πρώην πλέον, ψηφοφόρους Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. Τα κόμματα αυτά λοιπόν, όπως είναι το <<Ανεξάρτητοι Έλληνες>> ή η <<Κοινωνική Συμφωνία>> ουσιαστικά επιχειρούν να λάβουν τις λεγόμενες ψήφους οργής. Κάποιος όμως πρέπει να τονίσει και να επισημάνει ότι τα συγκεκριμένα κόμματα δεν έχουν πρόγραμμα. Δηλαδή είναι..αντιμνημονιακά επί της αρχής και πέραν αυτού τίποτα. Όμορφα για να χαϊδεύουν αυτιά όχι όμως και ουσιώδη ή προς χρήση στη διακυβέρνηση της χώρας.

Ένας guest άξιος λόγου, σ’αυτές τις Εκλογές είναι και η Χρυσή Αυγή.  Για το συγκεκριμένο ζήτημα θα είμαι ενοχλητικά σαφής. Δεν είναι δυνατόν η δεύτερη σε θύματα παγκοσμίως χώρα από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο να επιτρέψει την είσοδο στη Βουλή ενός πατενταρισμένου νεοναζιστικού κόμματος που ανερυθρίαστα διατείνεται ότι έχει ως πρότυπό του τον Χίτλερ. Απλά, κατανοητά και κατηγορηματικά.

Όσον αφορά τα υπόλοιπα κόμματα της Αριστεράς, είναι προφανές ότι θα λάβουν αρκετά υψηλά ποσοστά σε σχέση με παλαιότερες εκλογικές αναμετρήσεις άμα τη καταρρεύσει των ποσοστών των 2..μεγάλων κομμάτων.

Όσον αφορά τη χώρα, είναι σημαντικό μετά τις εκλογές, να δημιουργηθεί μια κυβέρνηση ( διακομματική πιθανώς ) βιώσιμη, η οποία θα δύναται να συζητήσει με τους εταίρους μας στην Ευρώπη τα επερχόμενα μέτρα ή κάποιες ελαφρύνσεις. Πάντως, κατά τη γνώμη μου οποιοδήποτε κι αν είναι το αποτέλεσμα στις εκλογές δεν θα αλλάξει τίποτα στον τομέα των Οικονομικών προς το καλύτερο. Η μόνη πιθανότητα είναι να αλλάξει κάτι προς το δυσμενέστερο. Για παράδειγμα, μια άνευ ονόματος δημοσκόπηση που έλαβε χώρα προχθές είχε ως αποτέλεσμα πρώτο το ΣΥΡΡΙΖΑ, δεύτερο τους Ανεξάρτητους Έλληνες και στη συνέχεια ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αν πράγματι συμβεί αυτό, θα αναγκαστεί να λάβει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης ο Αλέξης Τσίπρας, αρχηγός ενός αντιμνημονιακού κόμματος. Στην περίπτωση αυτή λοιπόν δεν θα προοιωνίζονται καλές οι εξελίξεις σε ότι έχει να κάνει με τη διαπραγμάτευση του χρέους.

Συνοψίζοντας, αυτό που θα έλεγα εγώ σε κάθε Έλληνα είναι, πριν ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα να σκεφτεί λίγο πιο βαθιά από την οργή που αισθάνεται και να ξέρει ότι πάντοτε υπάρχουν χειρότερες καταστάσεις όπως π.χ. γενική απώλεια εθνικής κυριαρχίας ή και ο μέγας κίνδυνος πραξικοπήματος αν υπάρξει και ακυβερνησία.

Τέλος, σε ένα πιο γενικό πλαίσιο, νομίζω ότι είναι πλέον ανώφελο να μιλάμε για ελπίδα. Πρώτα πρέπει, ο λαός να ξυπνήσει. Μόνο τότε υπάρχει η πιθανότητα να ανατραπεί η κατάσταση που ζούμε σήμερα. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από επαναστατικές διαδικασίες για τις οποίες είναι τουλάχιστον οφθαλμοφανές ότι ο λαός είναι ανέτοιμος.

Ελλάδα: Οι χαζές σκέψεις ενός 17χρονου

Πριν από ένα χρόνο, σε μια προσπάθεια να βγάλω μερικά συμπεράσματα -με τα τότε δεδομένα- για την οικονομική κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η χώρα, είχα αφελώς καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι Έλληνες θα μπορέσουν με σοβαρότητα, δουλειά και λογική να βγουν από το αδιέξοδο. Ένα χρόνο μετά, με τα τωρινά κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά δεδομένα( τα οποία είναι σαφώς αλλαγμένα εν σχέσει με τα περυσινά ) τα συμπεράσματα τα οποία εξάγω είναι αρκετά διαφορετικά.

Στο διάστημα αυτό λοιπόν, του ενός έτους, είδαμε την ελληνική κυβέρνηση να  παραδίδεται ουσιαστικά αμαχητί  στις επιταγές Δ.Ν.Τ. και δανειστών, την διαφθορά να συνεχίζει να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στο πολιτικό σύστημα και όχι μόνο, καθώς και την οργή της πλειονότητας του κόσμου να εντείνεται.

Με τα τωρινά δεδομένα λοιπόν, αυτό που εγώ βλέπω είναι ότι δεν υπάρχει φως πουθενά. Ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίσει κανείς αυτά που γίνονται καθημερινά είναι με χιούμορ και αισιοδοξία, διότι αν το προσπαθήσει σοβαρά θα βρεθεί σε κατάσταση απόγνωσης. Η συνεχής μείωση μισθών και συντάξεων καθώς και η προφανής προσπάθεια απελπισίας να βρεθούν όσο γίνεται περισσότερα χρήματα ανεξαρτήτως από πού, μειώνουν κάθε μέρα το βιοτικό επίπεδο. Από εκεί λοιπόν, ξεκινούν και οι αντιδράσεις.  Και, από εκεί μπορεί να δημιουργηθεί κάποια κοινωνική έκρηξη. Χθες, με τη μεγάλη συγκέντρωση των »Αγανακτισμένων» ο κόσμος, άνθρωποι κάθε ηλικίας θέλησαν να δηλώσουν με τρόπο εμφατικό, την….αγανάκτηση τους πάνω στη ρεμούλα, τη διαφθορά, την οικογενειοκρατία, την ψευτιά, την κλεψιά και την υποκρισία.

Προσωπικά, νομίζω ότι ένας μεγάλος ηγέτης αν σεβόταν τον εαυτό του(κι αν είχε και λίγο μυαλό, μεταξύ μας αυτό) θα έπρεπε βλέποντας την οργή του κόσμου την επόμενη κιόλας μέρα να πάρει κάποια προφανή μέτρα που σαφώς θα ανακούφιζαν το κοινωνικό σύνολο, όπως: άρση της βουλευτικής ασυλίας, μείωση του μισθού του βουλευτή, άρση της λειτουργίας του καναλιού και του γυμναστηρίου(ναι, καλά διαβάσατε) της βουλής καθώς και μείωση των βουλευτών σε 200 από 300. Όμως, αυτά απαιτούν μυαλό, σκέψη, θέληση  για εξυγίανση και δύναμη ψυχής για να τα κάνει κανείς, στοιχεία που πολύ απορώ αν τα έχουν οι κυβερνώντες στη χώρα μας.

Κλείνοντας, αναφορικά με τη συνεχή απορία του κόσμου για το αν θα πτωχεύσουμε και επίσημα -με δόξα και τιμή- η απάντηση, νομίζω, είναι απλή. Οι ξένοι( τρόικα, Δ.Ν.Τ. και όλο αυτό το σινάφι ) δεν πρόκειται να μας αφήσουν να πτωχεύσουμε και με την τυπική σημασία του όρου. Θα μας ξεζουμίζουν όμως για πολλά, πολλά, πολλά χρόνια.

Το συμπέρασμα, επομένως, αυτού του κειμένου (με βλέπω να γράφω μια φορά το χρόνο…) είναι ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΡΑ ΣΕ ΟΛΑ ! Νέα κυβέρνηση και διαγραφή όλου του τωρινού πολιτικού συστήματος! Μόνο έτσι υπάρχει μια μικρή ελπίδα. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, είμαστε καταδικασμένοι  να συνεχίσουμε να μπαίνουμε ακόμα πιο βαθιά μέσα στην τρύπα της μιζέριας, της διαφθοράς και εν τέλει της Υποδούλωσης.

Καλή τύχη Ελλάδα….

Θα καταφέρει η Ελλάδα να βγει από την κρίση?

Αναμφίβολα,  η   χώρα μας  έχει περιέλθει   σε  οικονομικό  τέλμα! Οι λανθασμένες κινήσεις πολλών κυβερνήσεων  αλλά  κυρίως  η  διαφθορά  έχουν  συντελέσει  τα  μέγιστα   στην κατάσταση  που  βιώνουμε  σήμερα.  Δυστυχώς, δεν νομίζω ότι  αυτή τη  στιγμή η χώρα έχει   ό,τι  χρειάζεται για να καταφέρει να  εμπνεύσει  εμπιστοσύνη σε Δ.Ν.Τ. και δανειστές  και τελικά να  βγει  από την  κρίση.

Αρχικά, θα ήθελα  να  αναλύσω τον πρώτο μεγάλο παράγοντα της  σημερινής  κατάστασης  που δεν είναι άλλος  από  τις  κάκιστες  επιλογές  όλων σχεδόν των κυβερνήσεων από τη μεταπολίτευση  και μετά. Θα λέγαμε ότι  οι  λάθος  επιλογές  στον οικονομικό τομέα ξεκινούσαν πάντοτε από  κυριολεκτικά δίχως λογική επιλογή προσώπων. Άνθρωποι χωρίς  γνώση, πείρα και όρεξη για  εργασία αναλάμβαναν  υπουργεία μη  μπορώντας  τελικά  να  βγάλουν εις  πέρας  τη  δουλειά  για την οποία  είχαν  επιλεγεί.   Εν  συνεχεία, δεν μπορούμε να μην  αναφέρουμε  ως παράγοντα  πρόκλησης  της  κρίσης την  μη  έγκαιρη  λήψη μέτρων. Η  πολιτική  ηγεσία  παρά  το γεγονός  ότι έβλεπε  τι  πρόκειται να  συμβεί δεν  έλαβε  κανένα  μέτρο παραδίδοντας τελικά  την  χώρα  κάπου στα μέσα της άνοιξης στο  Δ.Ν.Τ.  Άραγε  αυτή η  πρωτοφανής  χρονοτριβή  οφειλόταν  σε  άγνοια ή σε  βλακεία? Αν ισχύει  το  πρώτο τότε πρέπει να  γίνει τώρα  αλλαγή  προσώπων γιατί αλλιώς….. τη  βάψαμε! Αν πάλι  είμαστε  στη  δεύτερη περίπτωση  τότε πραγματικά είμαστε άξιοι της μοίρας μας!   Το  μόνο πασιφανές  είναι ότι μόνο  με  πλήρη αλλαγή  του πολιτικού σκηνικού  μπορούμε να έχουμε βάσιμες  ελπίδες  για κάτι καλύτερο  σε όλους  τους τομείς της  ανθρώπινης δράσης .

Και  φτάσαμε λοιπόν και στο κεφάλαιο της  διαφθοράς!!   Αξίζει να  αναφέρουμε ότι η χώρα μας αποτελεί  μία  από τις πιο  διεφθαρμένες στον πλανήτη  μας . Οι  πολιτικοί μας  σίγουρα έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης  και  σε   αυτή  μας  την…..πρωτιά!!  Δυστυχώς  μόνο ένα  μικρο  ποσοστό  ανθρώπων  που  έχουν ασχοληθεί με  την πολιτική δεν  έχουν με  κάποιο τρόπο ζημιώσει  το  κράτος. Το πιο  ανησυχητικό  δε  από  όλα  αυτά είναι  το  γεγονός   ότι  ποτέ κανένας  από  αυτούς  τους  ……..ωραίους  τύπους  δεν  έχουν ούτε καν δικαστεί.. Εκτός  βέβαια  από  την  διαφθορά  στην πολιτική  αυτό το  ωραίο  φαινόμενο το συναντάμε  και  στην καθημερινή μας  ζωή  με  διάφορους τρόπους και πολλές  μορφές!! Αν  ο  Έλληνας δεν καταφέρει να  αποβάλλει την νοοτροπία  που τον διακατέχει  σχετικά  με  ζητήματα  οικονομικά και εργασιακά και τον τρόπο που αυτά πρέπει να λειτουργούν η έξοδός μας  από την κρίση  φαντάζει  κυριολεκτικά  όνειρο  θερινής νυκτός…

Συνοψίζοντας,  και  θέλοντας να  δώσω  και κάποια  ελπίδα  να  πω  ότι  οι  Έλληνες  που  έχουν  αντεπεξέλθει  σε  καταστάσεις  πολύ δυσκολότερες  από αυτήν και   θα  μπορέσουν  με  δουλειά  ,  μέτρα δίκαια  και  συστηματικότητα    να  καταφέρουν  να  βγουν  νικητές  και  σε  αυτή  τη  μάχη!

Kostas  Blogger

Hello world!

Welcome to WordPress.com. This is your first post. Edit or delete it and start blogging!